Eerste dag in Kopenhagen
Blijf op de hoogte en volg Anne
15 Februari 2014 | Denemarken, Kopenhagen
Voor ik het wist waren we in Amsterdam. Het was inmiddels 8 uur, en ik besefte me dat ik over 2,5 uur gewoon al in het vliegtuig zat. Mijn telefoon werd echt overladen met allemaal lieve berichtjes, dit deed me echt goed! Deze berichtjes waren precies wat ik op dat moment even nodig had.
Op het vliegveld aangekomen zijn we eerst mijn koffer in gaan checken, dan waren we daar tenminste vanaf. Daarna zijn we nog maar even een bakkie koffie gaan drinken, daar hadden we allemaal wel zin in. De zenuwen sloegen nu echt toe. Ik zat met behoorlijk wat dubbele gevoelens en ik wist ook eigenlijk niet zo goed meer hoe ik me voelde, of hoe ik me moest voelen.. Nadat we wat gedronken hadden was het tijd om door de douane te gaan, anders was ik niet op tijd bij de gate. Dit was het moment waar ik al die weken het meeste tegenop had gekeken, het afscheid nemen van mijn ouders en zusje.
Toen ik eenmaal door de douane was en zat te wachten bij de gate, kwam ik een beetje met rust. Het zwaarste gedeelte was achter de rug, vanaf nu kon het alleen nog maar beter gaan. Na een half uur wachten mochten we het vliegtuig in. Ik had expres een plek bij het raam uitgekozen, zo kon ik heel de vlucht een beetje naar buiten kijken. Eigenlijk zouden ze om 10:25 vliegen, maar dit werd iets later dan verwacht. Uiteindelijk stegen we om 5 voor 11 op en landden we om precies 12 uur in Kopenhagen. Het was dus echt maar een uurtje vliegen. Op het vliegveld was het erg rustig, en toen ik bij de bagageband aangekomen was kwamen de koffers al vrij snel. Zo’n moment vind ik toch altijd wel spannend hoor, voor hetzelfde geld zijn ze je koffer ergens kwijt geraakt of staat hij nog in Nederland haha.. Maar mijn koffer kwam als een van de eerste, gelukkig! Nadat ik mijn koffer had ben ik meteen doorgelopen naar de aankomsthal waar ik heel fijn ontvangen werd.
Frederiek (de vrouw van het gezin waar ik voor ga werken en bij ga wonen) wilde me graag alvast een stukje van het centrum van Kopenhagen laten zien, dus we zijn een beetje met een omweg naar ‘’huis’’ gereden. Thuis had Peter (de man van Frederiek) de tafel al gedekt, en konden we meteen aanschuiven voor de lunch. Hierna hebben ze me het huis laten zien en ben ik mijn koffer uit gaan pakken. Ik heb een eigen kamer met een hele grote kledingkast (die zal ik hier ook wel nodig hebben denk ik), een bureau en een 2-persoonsbed. Nadat ik een beetje gerommelt had op mijn kamer was het tijd voor het eten. Dit gezin is echt een heel hecht en warm gezin, en ondanks dat ik ze al een keer gezien had en er tussentijds ook veel contact mee gehad heb, is het toch gek om daar dan zo als ‘’vreemde’’ bij te zitten. Frederiek en Peter zijn allebei hele warme mensen, dus ze begrepen mijn gevoel wel. Het is een heel normaal gevoel zeiden ze, dat zal over een tijdje hopelijk wel anders zijn.
Na het eten ben ik maar gelijk even gaan douchen. Toen de jongens op bed lagen, heb ik nog even wat gedronken met Frederiek en Peter, en daarna ben ik m’n bed op gaan zoeken. Omdat ik maar 1,5 uur geslapen had en deze dag behoorlijk spannend was, was ik aardig gesloopt.
Vanochtend werd ik wakker gemaakt door Gerian (de oudste van de 2 kinderen). Hij kwam mijn kamer binnen met een hoop speelgoed. Gelukkig was dit niet heel vroeg, anders was ik echt niet blij geweest denk ik haha. Iedereen hier in huis was al wakker dus ik kon gelijk aanschuiven bij het ontbijt.
Rond 10 uur zijn Frederiek en ik met de 2 jongens even gaan wandelen. Ze heeft me alles hier in de buurt laten zien. Kopenhagen is heel groot, echt een doolhof. Het is echt apart om als Nederlander hier rond te lopen, het is hier heel anders dan dat wij gewend zijn. De bouw van de huizen is anders, maar ook de mentaliteit van de mensen hier. Het viel me op dat de mensen echt heel sportief zijn hier, in het park zie je namelijk overal mensen hardlopen. Omdat eigenlijk niemand hier een eigen tuin heeft, is het in het park altijd heel gezellig en druk.
Na een wandeling van bijna 2,5 uur (sta er zelf nog steeds van te kijken dat ik ECHT 2,5 uur gewandeld heb haha!) was het lunchtijd en zijn we weer naar huis gegaan. Na de lunch gaan de jongens naar bed, nemen Frederiek en Peter ook even wat tijd voor zichzelf, en kan ik dus ook lekker doen waar ik zin in heb :) perfect moment om even m’n blog bij te werken dus!
De mensen spreken hier trouwens (buiten Deens) ook heel goed Engels. Dat is wel echt heel fijn!
Ik maak snel wat foto’s van de omgeving, vanochtend was ik namelijk m’n telefoon vergeten.. STOM!
X
-
16 Februari 2014 - 12:41
Jeanne Flipsen Segers:
Anne, het gaat je goed! Groet Jeanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley