Drukke dagen
Blijf op de hoogte en volg Anne
20 Februari 2014 | Denemarken, Kopenhagen
Goedemiddag!
Mijn eerste week hier in Kopenhagen zit er alweer bijna op. Het was een hele drukke week en ik heb ontzettend veel nieuwe indrukken opgedaan.
Omdat ik natuurlijk bij een gezin met 2 jonge kinderen woon, is het ritme heel anders. Vanaf nu ben ik dus gewoon elke ochtend om 7 uur wakker. Thuis was mijn ritme heel anders, vooral de laatste maand. Toen had ik geen stage meer en ging ik elke avond laat slapen omdat er de volgende ochtend toch geen wekker meer ging. Mijn ritme zal ik dus echt moeten gaan omgooien, anders kom ik heel wat uurtjes slaap tekort haha!
Zondag stond er weer een druk dagje op de planning. Peter en Frederiek hadden me voorgesteld om me de eerste dagen mee op sleeptouw te nemen zodat ik de buurt een beetje leerde kennen, en dit vond ik eigenlijk wel heel fijn. Vandaag stond ‘’de kleine Zeemeermin’’ op de planning. De kleine Zeemeermin is een bezienswaardigheid in Kopenhagen, hier staat Kopenhagen ook bekend om. Voor ik hierheen kwam wist ik eigenlijk niet eens wat het was, maar het stelt ook niet zo heel veel voor. Het is gewoon een beeld van het sprookje van ‘’de kleine Zeemeermin’’. De schrijver van dit sprookje is namelijk een Deen, vandaar dat het beeld in de hoofdstad van Denemarken staat.
Maandag was mijn eerste échte werkdag, en dit was gelijk een hele leuke. Frederiek had maandag en dinsdag nog vrij om me goed in te werken, dus dat was wel heel prettig. Zo kon ze me nog een beetje ondersteunen en kon ik haar nog om advies en/of uitleg vragen wanneer dit nodig was.
We begonnen de dag zoals elke maandag begint, zo leer ik gelijk het goede ritme van het gezin. Eerst heb ik samen met Frederiek Gerian naar de opvang gebacht. Dit was wel apart om te zien, omdat ik natuurlijk de kinderopvang in Nederland gewend ben. Alles is hier wel echt heel anders. Op de opvang in Denemarken is het kind eigenlijk de baas. De leidsters ondersteunen eigenlijk alleen maar en bieden zelf weinig aan aan de kinderen. Zelf zou ik dit niet echt een prettige manier van werken vinden, maar het werkt schijnbaar best goed.
Nadat we Gerian hadden weggebracht zijn we samen met Rutger een wandeling gaan maken. We zijn langs het Østerbro station, door het park, naar de stad. Het was kwart voor 10 toen we in de stad aan kwamen, en de winkels waren nog niet open. In Nederland gaan de winkels op maandagochtend altijd wat later open, of zelfs pas ’s middags, maar hier gaan ze gewoon standaard elke dag pas om 10 uur open. De Denen hebben over het algemeen korte werkdagen ben ik al wel achter. Frederiek had me namelijk ook al uitgelegd dat alle kinderen op de opvang van Gerian zo rond 8 uur worden gebracht, en rond 4 uur alweer opgehaald worden. De dagen zijn hier (voor zowel volwassenen als kinderen) dus stukken minder lang.
Dinsdag ben ik samen met Frederiek boodschappen gaan doen. Er zijn hier ontzettend veel supermarkten, dus we hadden de keuze. Omdat we Rutger bij ons hadden in de kinderwagen hebben we er maar weer een wandeling van gemaakt en heeft ze me meerdere supermarkten in de buurt laten zien. Zo kan ik het steeds een beetje afwisselen.
Hier in Denemarken betalen ze natuurlijk met kronen, en dat is wel even wennen hoor. Een brood kost hier bijvoorbeeld 15 DK (ongeveer 3 euro) dus dat is best prijzig. Dat omrekenen zit nog niet helemaal in m’n systeem en bij alles wat ik zie denk ik dus; WOW, dat is duur! Zul je zien dat ik het net onder de knie heb als ik weer terug naar Nederland kom haha..
Na het boodschappen doen zijn we naar Remise geweest, een indoor playground voor kinderen. Remise is de hele dag open en je hoeft geen entree te betalen. Het is er vaak wel druk, maar wel gezellig druk zei Frederiek. Op dinsdag- en donderdagochtend is het speciaal voor kinderen onder de 3 jaar. De oudere kinderen mogen dan niet binnen en alle glijbanen en andere ‘’gevaarlijke’’ speeltoestellen zijn dan afgesloten voor de kleintjes.
Woensdag ging Frederiek weer werken, en was ik alleen met de jongens en Peter. Rutger (de jongste) is in principe ‘’mijn’’ kind, en Peter zou een dagje met Gerian weg gaan. Dit was dus de eerste dag dat ik écht alles alleen deed. Gelukkig is Rutger al helemaal aan me gewend en ging alles goed. Het is zo’n vrolijk mannetje! Heel fijn gezelschap om de hele dag bij je te hebben. Woensdag is ook mijn kookdag, maar omdat ik niet zo’n keukenprinces ben heb ik frietjes en kipnuggets uit de oven gemaakt met salade en wat mais. Heel simpel en totaal niet cullinair, maar de kids vonden het heerlijk! Daar heb ik weer mooi punten mee gescoord bij ze hihi.
Vandaag was mijn dag iets anders als anders. Normaal gesproken ga ik ‘s ochtends eerst even wandelen met Rutger. Hij valt dan in de kinderwagen in slaap en slaapt dan meestal een half uurtje. Na een half uurtje word hij wakker en kunnen we mooi nog even langs de speeltuin of de indoor playground. Als we dan weer thuis komen is het tijd voor de lunch, en vaak is hij daarna zo moe dat hij meteen naar bed wil. Hij slaapt dan de hele middag en dan heb ik even tijd voor mezelf. Als hij dan wakker word is Peter inmiddels weer thuis en zit mijn dag er weer op.
Vannacht was Rutger al om 1 uur wakker en daarna heeft hij amper meer geslapen. Omdat hij zo moe was heb ik hem vanochtend al op bed gelegd, en heb ik het schema dus even omgedraaid. Helaas ging het niet helemaal zoals ik gehoopt had en was hij na een uurtje alweer wakker.. We zijn even boodschappen gaan doen en de lunch heb ik hem weer op bed gelegd. Hier was hij het alleen niet eens, dat was wel een beetje jammer.. Na een uurtje spelen begon hij echt moe te worden, maar toegeven aan z’n slaap? Ho maar, daar had meneer geen zin in. Daarom heb ik hem maar in de kinderwagen gelegd en ben ik maar wéér gaan wandelen. Jullie raden het waarschijnlijk al; hier viel hij wél in slaap. Hij heeft lekker een uur geslapen in de kinderwagen en daarna zijn we weer naar huis gegaan. Vandaag heb ik dus in totaal 3,5 gelopen (!!!). Geloof het of niet, maar met zo’n kleine is zoveel wandelen helemaal niet erg
Nu zit ik eindelijk even op mijn kamer, moe maar voldaan. Kinderen zijn heel leuk om mee te werken, maar ze slopen je ook echt.. Ik duik vanavond dus lekker op tijd m’n bed in!
Foto’s plaatsen op waarbenjij.nu lukt trouwens niet. Ik heb wel een Instagram account waar jullie me op kunnen volgen, daar plaats wel ik veel foto’s op! (Instagram: annesegers_)
XO
Mijn eerste week hier in Kopenhagen zit er alweer bijna op. Het was een hele drukke week en ik heb ontzettend veel nieuwe indrukken opgedaan.
Omdat ik natuurlijk bij een gezin met 2 jonge kinderen woon, is het ritme heel anders. Vanaf nu ben ik dus gewoon elke ochtend om 7 uur wakker. Thuis was mijn ritme heel anders, vooral de laatste maand. Toen had ik geen stage meer en ging ik elke avond laat slapen omdat er de volgende ochtend toch geen wekker meer ging. Mijn ritme zal ik dus echt moeten gaan omgooien, anders kom ik heel wat uurtjes slaap tekort haha!
Zondag stond er weer een druk dagje op de planning. Peter en Frederiek hadden me voorgesteld om me de eerste dagen mee op sleeptouw te nemen zodat ik de buurt een beetje leerde kennen, en dit vond ik eigenlijk wel heel fijn. Vandaag stond ‘’de kleine Zeemeermin’’ op de planning. De kleine Zeemeermin is een bezienswaardigheid in Kopenhagen, hier staat Kopenhagen ook bekend om. Voor ik hierheen kwam wist ik eigenlijk niet eens wat het was, maar het stelt ook niet zo heel veel voor. Het is gewoon een beeld van het sprookje van ‘’de kleine Zeemeermin’’. De schrijver van dit sprookje is namelijk een Deen, vandaar dat het beeld in de hoofdstad van Denemarken staat.
Maandag was mijn eerste échte werkdag, en dit was gelijk een hele leuke. Frederiek had maandag en dinsdag nog vrij om me goed in te werken, dus dat was wel heel prettig. Zo kon ze me nog een beetje ondersteunen en kon ik haar nog om advies en/of uitleg vragen wanneer dit nodig was.
We begonnen de dag zoals elke maandag begint, zo leer ik gelijk het goede ritme van het gezin. Eerst heb ik samen met Frederiek Gerian naar de opvang gebacht. Dit was wel apart om te zien, omdat ik natuurlijk de kinderopvang in Nederland gewend ben. Alles is hier wel echt heel anders. Op de opvang in Denemarken is het kind eigenlijk de baas. De leidsters ondersteunen eigenlijk alleen maar en bieden zelf weinig aan aan de kinderen. Zelf zou ik dit niet echt een prettige manier van werken vinden, maar het werkt schijnbaar best goed.
Nadat we Gerian hadden weggebracht zijn we samen met Rutger een wandeling gaan maken. We zijn langs het Østerbro station, door het park, naar de stad. Het was kwart voor 10 toen we in de stad aan kwamen, en de winkels waren nog niet open. In Nederland gaan de winkels op maandagochtend altijd wat later open, of zelfs pas ’s middags, maar hier gaan ze gewoon standaard elke dag pas om 10 uur open. De Denen hebben over het algemeen korte werkdagen ben ik al wel achter. Frederiek had me namelijk ook al uitgelegd dat alle kinderen op de opvang van Gerian zo rond 8 uur worden gebracht, en rond 4 uur alweer opgehaald worden. De dagen zijn hier (voor zowel volwassenen als kinderen) dus stukken minder lang.
Dinsdag ben ik samen met Frederiek boodschappen gaan doen. Er zijn hier ontzettend veel supermarkten, dus we hadden de keuze. Omdat we Rutger bij ons hadden in de kinderwagen hebben we er maar weer een wandeling van gemaakt en heeft ze me meerdere supermarkten in de buurt laten zien. Zo kan ik het steeds een beetje afwisselen.
Hier in Denemarken betalen ze natuurlijk met kronen, en dat is wel even wennen hoor. Een brood kost hier bijvoorbeeld 15 DK (ongeveer 3 euro) dus dat is best prijzig. Dat omrekenen zit nog niet helemaal in m’n systeem en bij alles wat ik zie denk ik dus; WOW, dat is duur! Zul je zien dat ik het net onder de knie heb als ik weer terug naar Nederland kom haha..
Na het boodschappen doen zijn we naar Remise geweest, een indoor playground voor kinderen. Remise is de hele dag open en je hoeft geen entree te betalen. Het is er vaak wel druk, maar wel gezellig druk zei Frederiek. Op dinsdag- en donderdagochtend is het speciaal voor kinderen onder de 3 jaar. De oudere kinderen mogen dan niet binnen en alle glijbanen en andere ‘’gevaarlijke’’ speeltoestellen zijn dan afgesloten voor de kleintjes.
Woensdag ging Frederiek weer werken, en was ik alleen met de jongens en Peter. Rutger (de jongste) is in principe ‘’mijn’’ kind, en Peter zou een dagje met Gerian weg gaan. Dit was dus de eerste dag dat ik écht alles alleen deed. Gelukkig is Rutger al helemaal aan me gewend en ging alles goed. Het is zo’n vrolijk mannetje! Heel fijn gezelschap om de hele dag bij je te hebben. Woensdag is ook mijn kookdag, maar omdat ik niet zo’n keukenprinces ben heb ik frietjes en kipnuggets uit de oven gemaakt met salade en wat mais. Heel simpel en totaal niet cullinair, maar de kids vonden het heerlijk! Daar heb ik weer mooi punten mee gescoord bij ze hihi.
Vandaag was mijn dag iets anders als anders. Normaal gesproken ga ik ‘s ochtends eerst even wandelen met Rutger. Hij valt dan in de kinderwagen in slaap en slaapt dan meestal een half uurtje. Na een half uurtje word hij wakker en kunnen we mooi nog even langs de speeltuin of de indoor playground. Als we dan weer thuis komen is het tijd voor de lunch, en vaak is hij daarna zo moe dat hij meteen naar bed wil. Hij slaapt dan de hele middag en dan heb ik even tijd voor mezelf. Als hij dan wakker word is Peter inmiddels weer thuis en zit mijn dag er weer op.
Vannacht was Rutger al om 1 uur wakker en daarna heeft hij amper meer geslapen. Omdat hij zo moe was heb ik hem vanochtend al op bed gelegd, en heb ik het schema dus even omgedraaid. Helaas ging het niet helemaal zoals ik gehoopt had en was hij na een uurtje alweer wakker.. We zijn even boodschappen gaan doen en de lunch heb ik hem weer op bed gelegd. Hier was hij het alleen niet eens, dat was wel een beetje jammer.. Na een uurtje spelen begon hij echt moe te worden, maar toegeven aan z’n slaap? Ho maar, daar had meneer geen zin in. Daarom heb ik hem maar in de kinderwagen gelegd en ben ik maar wéér gaan wandelen. Jullie raden het waarschijnlijk al; hier viel hij wél in slaap. Hij heeft lekker een uur geslapen in de kinderwagen en daarna zijn we weer naar huis gegaan. Vandaag heb ik dus in totaal 3,5 gelopen (!!!). Geloof het of niet, maar met zo’n kleine is zoveel wandelen helemaal niet erg
Nu zit ik eindelijk even op mijn kamer, moe maar voldaan. Kinderen zijn heel leuk om mee te werken, maar ze slopen je ook echt.. Ik duik vanavond dus lekker op tijd m’n bed in!
Foto’s plaatsen op waarbenjij.nu lukt trouwens niet. Ik heb wel een Instagram account waar jullie me op kunnen volgen, daar plaats wel ik veel foto’s op! (Instagram: annesegers_)
XO
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
